Zaterdag een dagje voor de profs mogen wij traditioneel ons gang gaan op de omloop van de sluitingsprijs. In de aanloop waren toch al wat zenuwen merkbaar. Zo werd de dagen voor zaterdag werd er al menig blauw op het parcours gespot. En ook bandendruk en bandenkeuze bleken ineens een veel besproken onderwerp tijdens de week.
In tegenstelling tot zondag was het zaterdag voor ons wel een prima fietsweertje. Door het groot aantal deelnemers in de eerste reeks waren er geen speldjes meer. Het was dus een uitdaging om al de nummers opgespeld te krijgen. Spontaan werden alle speldjes onderling verdeeld en uiteindelijk kon iedereen zich klaarzetten voor de start.
Dan gaat de hartslag wat omhoog, je zet je klaar en ineens gaat alles in een sneltempo naar het einde van de startbaan. Voor zover ik kon zien was iedereen goed weg zonder valpartijen. Vandaar is’ t afzien maar vooral leuk om overal wel ergens wel een andere Cliffer te zien rondrijden. En wat daarnaast geweldig is zijn de aanmoedigingen die je overal hoort. Éen keertje heb ik even in een zandstrook opzij gekeken maar belande op een haar na in de hekken dus heb ik maar veilig naar voren gekeken. Dus vraag me niet wie er allemaal was maar de supporters waren met velen. En eigenlijk pas na de finish had ik pas door met hoeveel Cliffers we echt waren.
Dan de volgt de ontlading, verbroedering, iedereen heeft haar of zijn verhaal. Als afsluiter een frietje in den Extra was het wederom een top dagje. Cliffers jullie waren geweldig!
(met dank aan Stanny Correwyn voor de foto)