Omdat iedereen het fijne WCoM-sfeertje wat begon te missen, probeerden we jullie op 1 mei toch eventjes uit jullie kot te lokken. Tussen 8 en 12u trokken we erop uit, om zoveel mogelijk calorieën te verbranden. Een leuk bijkomstig doel was om ongezien te blijven voor andere teamgenoten! Dit zorgde hier en daar voor wat zenuwachtigheid, waardoor sluipwegen en ontsnappingsroutes zorgvuldig werden uitgekozen. Jullie namen massaal deel, waardoor we toch weer even konden proeven van het clubgevoel.

Even wat leuke statistieken:
68 atleten kwamen in actie! We legden samen 1978km af, er werd 115 uur gesport en we verbruikten hierbij 72260kcal. De meeste leden kozen voor een klassieke discipline (lopen, fietsen of een combinatie hiervan) maar eentje ging toch voor paardrijden. 4 dappere strijders hebben de volle 4 uur benut. De verdiende winnaar verbruikte maar liefst 3396kcal, wat het equivalent is van 12 hamburgers. Ontelbaar veel Cliffers hebben blijkbaar ook last van geheugenverlies en kenden de naam van hun gespotte teamgenoot niet meer. Laat het ons op corona steken! We beschikken ook over wat creatief talent: ons logo verscheen plots op Strava, en ook voor de postcode van Malle was dit bijna gelukt ?.

Enkele deelnemers wonnen een mooie en welverdiende prijs (plaats 1, 11, 21,…) maar iedereen heeft hier wel iets gewonnen: een grote glimlach op het gezicht bij het zien van al de mooie sportprestaties, of bij het spotten van een blauwe T-shirt in de verte.

Hartverwarmend om te zien met hoeveel enthousiasme jullie zich op deze uitdaging hebben gestort. Hopelijk tot snel!!

UPDATE: de uitslag kan je hier raadplegen..., en Katleen verraste ons ook met een leuke compilatie achteraf.

Zaterdag een dagje voor de profs mogen wij traditioneel ons gang gaan op de omloop van de sluitingsprijs. In de aanloop waren toch al wat zenuwen merkbaar. Zo werd de dagen voor zaterdag werd er al menig blauw op het parcours gespot. En ook bandendruk en bandenkeuze bleken ineens een veel besproken onderwerp tijdens de week.
In tegenstelling tot zondag was het zaterdag voor ons wel een prima fietsweertje. Door het groot aantal deelnemers in de eerste reeks waren er geen speldjes meer. Het was dus een uitdaging om al de nummers opgespeld te krijgen. Spontaan werden alle speldjes onderling verdeeld en uiteindelijk kon iedereen zich klaarzetten voor de start.

Dan gaat de hartslag wat omhoog, je zet je klaar en ineens gaat alles in een sneltempo naar het einde van de startbaan. Voor zover ik kon zien was iedereen goed weg zonder valpartijen. Vandaar is’ t afzien maar vooral leuk om overal wel ergens wel een andere Cliffer te zien rondrijden. En wat daarnaast geweldig is zijn de aanmoedigingen die je overal hoort. Éen keertje heb ik even in een zandstrook opzij gekeken maar belande op een haar na in de hekken dus heb ik maar veilig naar voren gekeken. Dus vraag me niet wie er allemaal was maar de supporters waren met velen. En eigenlijk pas na de finish had ik pas door met hoeveel Cliffers we echt waren.

Dan de volgt de ontlading, verbroedering, iedereen heeft haar of zijn verhaal. Als afsluiter een frietje in den Extra was het wederom een top dagje. Cliffers jullie waren geweldig!

(met dank aan Stanny Correwyn voor de foto)